Over de schutting spreek ik mijn buurman Paul. Hij is ook mijn collega. Terwijl ik hem spreek voel ik een enorme stressgolf door mijn lijf gaan. De rust van 2 weken in de Oostenrijkse bergen verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Dit is niet de schuld van Paul. Hij heeft de planten goed water gegeven en zowel binnen als buiten staat alles er nog goed bij. Het komt door wat hij over het werk vertelt. Het collegevoorstel voor financiering van een project heeft hij van mij overgenomen, hoor ik hem vertellen. Onze leidinggevende heeft dat aan hem gevraagd.
Drie weken daarvoor was het gloeiend mis gegaan. Net als altijd waren het drukke weken, loeidruk was het. Is normaal in overheidsland in de maand juni :-).
Ik had een hele vette subsidie binnengehaald. Daar was alleen nog een paar ton cofinanciering voor nodig, aan te vragen via een collegevoorstel.
De drukke dagen gingen voorbij en wat er ook allemaal uit mijn handen kwam, daar was geen collegevoorstel bij. Ik bleef dat maar voor me uitschuiven.
Tot het moment dat ik nog een paar uur had voor mijn vakantie. Optimistisch als altijd dacht ik: dat lukt me nog wel.
Het lukte niet.
Toen al mijn collega’s al naar huis waren en ik echt naar huis moest, want alle spullen moesten nog worden ingepakt gaf ik het aan mezelf toe: ik had gefaald. Dit werd niks meer.
Mailtje gestuurd naar mijn leidinggevende (het is even geleden, ik denk dat we toen nog geen mobiele werktelefoons hadden, anders had ik wel gebeld denk ik). “Dit is wat er moet gebeuren en ik krijg het niet meer af.”
Zo vertrok ik de volgende morgen vroeg. Dagenlang had ik er buikpijn van. Ik schaamde me voor mijn gedrag en wist niet of het goed gekomen was. (mail checken of versturen vanaf een vakantieadres kon ook nog niet)
Nu was ik nog niet thuis of de stress was weer terug. Pffff.
Wat ik toen met mezelf heb afgesproken: ik begin nooit, maar dan ook nooit, meer aan iets nieuws in de laatste week voor mijn vakantie.
Nooit meer gedaan. Tot op de dag van vandaag.
Misschien heb jij het nu ook wel razend druk en misschien heb je een aantal vrije weken in het vooruitzicht.
Mijn tip voor jou: Neem dan vandaag nog even de tijd om vooruit te kijken. Wat moet echt af en wat kun je over de vakantie heen tillen? Zodat je ontspannen op vakantie gaat en niet start met buikpijn, hoofdpijn of wat voor stressverschijnselen dan ook.
Ken je trouwens mijn programma Focus met Voldoening? Met dit in-company programma help ik ambtelijke professionals om op een ontspannen manier de beste resultaten te boeken. Professionele effectiviteit wordt dit ook wel genoemd.
Ik ben aan het dubben of ik er een gratis webinar over zal verzorgen, voor de vakantie nog (ik denk aan de eerste week van juli). Met allemaal focustips en dé manier om zoveel mogelijk voor elkaar te krijgen met jouw werk voor de overheid. Met weinig stress.
(Je snapt het al, de oplossing is dus niet zoveel mogelijk dingen in 1 dag te proppen…)
Ik ben nieuwsgierig. Zou je zo’n webinar willen volgen in die week? Als het in je agenda past.
Als je vermoedt dat je dit webinar wilt volgen, zet dan in een comment hieronder het antwoord “ja” of “ja, dat wil ik wel” of “ja, en dan hoop ik vooral dat je ingaat op …. [vul in].”
Ik heb ook nog een leuk videootje voor je met dezelfde vraag. Klik op de foto om de video te bekijken.
Op een stralende overheid,
Ester
