Vorige week heb ik een flink aantal ambitieuze ambtenaren aan de telefoon gehad. Ze werken bij een gemeente, een provincie of een omgevingsdienst. Een belangrijke overeenkomst tussen allen was dat ze allemaal heel erg blij worden van resultaten op hun dossiers. Daar is het ze om te doen, daarom zijn ze ambtenaar geworden.
     
    Herken jij dat ook?
     
    Wat ze ook bindt: ze hebben allemaal een verhaal. Dingen die toch wat minder makkelijk lopen. Bijvoorbeeld Marjon: al jaren zet ze zich in voor de ontwikkeling van een winkelgebied in een wijk in haar gemeente. Kort geleden had ze een stuk in de raadscommissie. En wat gebeurde er? De discussie ging alle kanten op en het leek erop dat de commissie meer met een “politiek spel” bezig was dan met de inhoud van het stuk. Het resultaat: Aangehouden.
     
    Heb jij zoiets wel eens meegemaakt? Ik wel, helaas. Tjonge, ik heb me eens vreselijk lopen verbijten op de publieke tribune tijdens een raadsvergadering. En dan is je invloed dus echt zo ongeveer nihil.
     
    Het is alweer zo’n 8 jaar geleden dat ik een collega had die hier zo’n verfrissende kijk op had. Hij zei: “ik zie het als één grote puzzel, die besluitvorming. Aan mij de uitdaging om die op te lossen, samen met de portefeuillehouder.” Hij had een commerciële achtergrond en dit was voor hem hét toppunt van marketing en sales.
     
    Deze opmerking had direct een positieve uitwerking op mij. Zo kon je er dus ook naar kijken. In plaats van als een berg op te zien tegen besluitvorming keek hij er juist naar uit. Ik besloot dit ook te doen. En echt, dat kan dus, dat je dat besluit. En dat zoiets als besluitvorming dan lichter en makkelijker wordt. Dit had direct een positief effect en ik haalde betere resultaten.
     
    Mijn visie is dat je bij besluitvorming bij de overheid, heel veel kunt hebben aan de principes die sales (verkoop-) professionals toepassen. Nu krijg ik wel eens de vraag of dat wel integer is, salesprincipes. Verkopen heeft de negatieve bijklank alsof het pure manipulatie is. Ik denk dat er best manipulatieve verkoopprincipes bestaan, maar dat zijn natuurlijk niet de principes die ik aan mijn klanten leer.
     
    Wat verkopen in mijn ogen inhoudt is dat je komt tot een deal. Een deal waar beide partijen voordeel bij hebben. Het verkooptraject is ervoor bedoeld om af te tasten of het product en de koper inderdaad bij elkaar passen.
     
    En hoe kom je daar dan achter? Het begint met twee even simpele als logische stappen:
     

  • Leef je in in de koper, wat heeft hij nodig. Bij een gemeenteraad of een college heb je te maken met een hele groep kopers. Zit er voor iedereen (of in ieder geval een forse meerderheid) genoeg in om “ja” te zeggen? Waarom neem je niet een uur de tijd om over jouw dossier en de belangen in de politiek te praten, met bijvoorbeeld je collega of een wethouder? Maak een lijst met belangen en bekijk die lijst geregeld.
  •  

  • Stel vragen. Neem hier genoeg tijd voor. Wat wil jouw bestuurder precies en waarom. Vraag door en tast af of je het goed begrepen hebt. Beter een vraag teveel gesteld dan één te weinig. Zorg dat er, voordat je stuk in het college, de commissie of de raad komt, altijd minstens 1 persoon helemaal verkocht is. Zeker als je zelf niet meepraat is dit echt heel belangrijk. Ik begrijp dat dit tijd kost. Maar deze tijd die je investeert in het begin, gaat je later zoveel tijd en resultaten opleveren. Investeren dus, die tijd!
  •  

      Is dit interessant voor jou? Op 22 juni kan ik je er nog veel meer over leren. Die dag is het evenement “Succes voor Ambitieuze Ambtenaren; meer impact en grotere resultaten door toepassing van ondernemersprincipes”.
       
      De korting voor snelle beslissers (een belangrijke eigenschap om succesvol te zijn) loopt nog tot en met a.s. maandag 22 mei.
       
      Klik hier om meer te lezen over het evenement..
       
      Ik heb er heel veel zin in, jij ook?